کد مطلب:94602 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:119

خطبه 185-در وصف منافقان












[صفحه 493]

از منافقین و اشخاص دو رو كه صورت و سیرتشان را هر لحظه برنگی و روئی می آرایند، اجتناب كنید ذات پاك و بی مثالی را سپاس میگویم كه افتخار اطاعت و بندگی به ما عطا فرموده و جان ما را از گناه و گنهكاری مصون داشته است. بخاكساری از او می خواهیم كه نعمتش را بر ما تمام گرداند و دست ما را بر حلقه و رشته استوار ایمان، مرتبط و متصل گرداند. گواهی میدهم كه محمد امین (كه درود خدا به روان پاكش باد) بنده فرمانبر و فرستاده اوست. رسولی عزیز كه برای جلب نهایت رضا و خشنودی خدا، رنج هر كار دشواری را بر خود هموار داشت و در راه نشر و تبلیغ احكام الهی، جرعه جرعه نوشای هر غم و اندوه و شماتت تلخ شد. دوستان و خویشان گوناگون - از مومن و كافر- پیرامون او بوده و از میان این عده، منافقان، علیه او اجتماع نموده بودند. اعراب وحشی، عنان عقل گسیختند و خشم گینانه بر او شوریدند و برای پیكار با چنین خدا بنده بزرگواری، بر اشتران وحشی خویش تازیانه زدند تا زودتر- از دورترین مكانها- خود را به او برسانند و در آتش خشونت گناه آمیزشان سنتهای او را بسوزانند

[صفحه 493]

ای عابدان پاك سرشت، شما را به ترس و پرهیز از عقوبت خدا توصیه و سفارش مینمایم. از مردم منافق و دو رو برحذر باشید، زیرا هم خود گمراهند و هم دیگران را به دو روئی و ضلالت میكشانند. خطاكارند و دیگران را به اشتباه می اندازند. دو رویان بد زبان، بنا به مصلحت كار خویش، هر زمان خود را به رنگی و به حالتی در می آورند تا ساده دلان زود باور را بفریبند در كمین مومنان نشسته اند تا آنان را در دام خود اسیر كنند و به آئین ناپاك خود درآورند. دلهای منافقان، جملگی بیمار تزویر و ریاست، حال آنكه ظاهرشان آراسته و گیراست. دزدانه و زیركانه راه میروند و همچون شكارچیان، نرم و سبك، میان انبوه درختان جنگل می خزند. ستایش و گفتارشان همچون داروی دردهاست، اما كردار و رفتارشان، دردی است درمان ناپذیر. به نیكبختی مردم رشك میبرند و در گرفتار ساختن و بسختی افكندن مومنان، پیوسته میكوشند و امیدها را به نومیدی مبدل میسازند. بر سر راه پاكان، بخاك می افتند و به رضای هر دلی سخن میگویند تا به قلبش راه یابند. در غم و اندوه دیگران سیلاب اشك فریب، از دیده میبارند و بیجا از این و آن ستایش می كنند و در انتظار ثنای آنان- نسبت به خود- میمانند. درخو

استشان را با اصرار و پافشاری میطلبند و اگر به عیب كسی آگاه شوند، او را رسوا و بی آبرو میسازند و اگر در كاری به دادگری دعوت شوند، برخلاف حق حكم كرده و غلو بیجا مینمایند. برای هر حقی، باطلی و هر آئین راستینی، طریق ناراستی و هر ذی حیاتی قاتلی، و هر دری كلیدی، و سرانجام برای هر شام تاری، فروغی و نوری آماده دارند. برای نیل به آرزوهای پست و ناپاك خود، خویشتن را نومید و بی نیاز از مال و منال دیگران مینمایانند تا بدین وسائل، بازار دوروئیشان را گرم نگاه داشته و كالای بی مقدار و زیان آلود خود را باارزش و نفیس و پاكیزه جلوه داده و آن را رواج بازار روز كنند سخن متشبه را راست می نمایانند و مقاصد سوئشان را به صورت حق می آرایند مبلغ شیوه زشتكاریهای شیطانی هستند، و آیین پاك و راست خدایی را نادرست و كج جلوه می دهند آری، دورویان و منافقین، پیروان شیطان بوده و شعله های سوزان ضلالت و گمراهی هستند


صفحه 493، 493.